وب نوشتهای یک دامپزشک

برابر ماده 7 قانون شکار و صید، سازمان حفاظت محیط زیست می‌تواند گونه‌های قاچاق را با هزینه وارد کننده به کشور مبدأ ارجاع دهد اما به جای استفاده از این اختیار، حیوانات را به کلینیک پردیسان منتقل می‌کند،‌ کلینیکی که مرگ را برایشان رقم می زند.

خبرگزاری فارس نوشت: سید جاوید آل داود، عضو هیئت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و مدیر انجمن حمایت از حیوانات ضمن غیرانسانی خواندن معدوم سازی گونه هایی چون میمون رزوس در کلینیک حیات وحش پردیسان که به دلیل کوتاهی سازمان حفاظت محیط زیست در کنترل قاچاق حیات وحش شاهد آن هستیم، گفت: اینکه سازمان حفاظت محیط زیست صرفا با انتقال این حیوانات به پردیسان که با معدوم سازی، رقم زدن سرنوشتی تلخ برای این حیوانات و پاک کردن صورت مسئله از زیر بار مسئولیت برخورد با قاچاق حیات وحش شانه خالی کند در جامعه دامپزشکی غیرقابل توجیه است.
وی افزود: با این حجم گسترده خرید و فروش گونه های غیر بومی در سطح کشور، سازمان حفاظت محیط زیست موظف است هرچه سریعتر خواستار همکاری قاطعانه گمرک، مرزبانی، نیروی انتظامی و . برای کنترل مرزها و واردات غیرقانونی این گونه ها به کشور شود به طوری که تنها حیواناتی دارای میکروچیپ و شناسنامه بهداشتی و با مجوز سازمان به کشور وارد و مبدا و مقصدشان ثبت شده باشد تا در صورت انتقال به مرکزی غیر از آنچه تعیین شده، برابر قانون با وارد کننده برخورد شود.
آل داود با اشاره به ماده 7 قانون شکار و صید که در آن سازمان حفاظت محیط زیست میتواند گونه‌هایی که بر خلاف مقررات کنوانسیون به کشور وارد شده اند را ضبط و با هزینه وارد کننده به کشور مبدا عودت دهد گفت: در صورتی‌که ورود حیوانات به کشور ثبت شده و وارد کننده مشخص باشد، به راحتی میتوان نسبت به بازگرداندن این گونه ها به کشور مبدا اقدام کرد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا کشور مبدا با وجود امکان انتقال بیماری، پذیرای این حیوانات خواهد بود یا نه تصریح کرد: قطعا بازگرداندن این حیوانات به کشور مبدا نیازمند قرنطینه و اقدامات دامپزشکی است که انجمن حمایت از حیوانات می تواند از طریق مکاتبه با ان جی او های زیست محیطی کشور مبدا مقدمات انتقال قانونی این حیوانات را فراهم کند.
عضو هیئت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در ادامه سیر ورود حیوانات قاچاق چون رزوس که به مرگشان در کلینیک پردیسان منجر میشود گفت: شناسایی و برخورد با مراکزی که به نگهداری، پرورش و تکثیر این گونه ها در سراسر کشور مشغولند از وظایف سازمان حفاظت محیط زیست است که متاسفانه علی‌رغم آگاهی جامعه و مسئولان سازمان از وجود چنین مراکزی، تا کنون شاهد برخوردی از سوی سازمان با این مراکز نبوده ایم.
وی تنها راه کنترل مراکزی چون باغ وحش شیراز و بابلسر که اقدام به تکثیر و فروش حیوانات میکنند را نظارت مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی دانست و گفت اینکه یک باغ وحش رسما در رسانه ها مدعی شود از 110 شیر نگهداری میکند و درآمد خود را از فروش توله های آنان تامین می کند نشان از این دارد که سازمان حفاظت محیط زیست، باغ های وحش کشور را عملا به حال خودشان رها کرده است.
این دامپزشک ایجاد مراکزی استاندارد تحت نظر سازمان حفاظت محیط زیست به منظور نگهداری از حیواناتی اعم از بومی یا غیربومی آسیب دیده که قابلیت رهاسازی ندارند را ضروری دانست و گفت: ایجاد چنین مراکزی هرچند لازم است اما راه حل اصلی جلوگیری از قربانی شدن حیوانات، برخورد با واردات و تکثیر غیرمجاز این گونه هاست که ظاهرا در دستور کار فعلی سازمان حفاظت محیط زیست جایی ندارد.

دکتر جاویدی از کاهش 28 درصدی بیماری های استراتژیک دامی در 10 ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته خبر داد. 

جمعی از دانشجویان دانشکده های دامپزشکی دانشگاه  آزاد اسلامی واحدهای گرمسار و شبستر طی مکاتبه های جداگانه با ریس دانشگاه آزاد از پذیرش لجام گسیخته دانشجو دامپزشکی انتقاد کردند.

مدتی است در یک حرکت خوب که نشان از هوشیاری دانشجویان دامپزشکی دارد، دانشجویان دانشگاه های مختلف طی مکاتبه های جداگانه  اعتراض خود به روند پذیرش لجام گسیخته دانشجو دامپزشکی اعلام نمودند.
در آخرین مورد از این دست مکاتبات تا به امروز جمعی از دانشجویان دانشکده های دامپزشکی دانشگاه  آزاد اسلامی واحدهای گرمسار و شبستر طی مکاتبه های جداگانه با ریس دانشگاه آزاد از پذیرش لجام گسیخته دانشجو دامپزشکی انتقاد کردند .
بیشتر بخوانید در : http://vetnews.mihanblog.com/post/18316

دکتر عبدالرضا کامیاب (دکترای تغذیه طیور - استاد دانشگاه میسوری امریکا) 

اخیراً در رابطه با استفاده از هورمون رشد در پرورش طیور (نیمچه های گوشتی، تخمگذار و بوقلمون) مطالبی در کشور مطرح شده که خلاف واقعیت بوده و هیچگونه پایه و اساس علمی ندارند. بدون شک تولیدات طیور ( گوشت و تخم مرغ )در ایران و اقصی نقاط دنیا یکی از با ارزش ترین و ارزان ترین منبع تامین پروتئین برای جامعه انسانی است.

این روزها شاید دیده یا شنیده اید که بعضی افراد غیر مطلع و متأسفانه بعضاً دارای پست دولتی مطالبی را مطرح کرده اند که موجب نگرانی مصرف کنندگان اینگونه تولیدات را که بخش عظیمی از جمعیت را تشکیل می دهند به وجود آورده اند. گرچه بررسی همه جانبه این شایعه ضروری است، ولی در اینجا فقط سعی بر این است که بطور کوتاه پاسخ این حضرات داده شود.

 طیسه دهه اخیر متخصصین تغذیه، ژنتیک و بهداشت توانسته اند شرایطی را به وجود آورند که بتوان در کمترین زمان ممکن بهترین بازده و بالاترین تولید را درپرورش طیور به دست آورد. این دستاوردها صرفاً علمی بوده و خرافات و شک و گمان در آن جای ندارد.

اگر مطلب استفاده از هورمون رشد در گله های پرورشی نیمچه های گوشتی و تخمگذار توسط مصرف کنندگان آن که تخصصی در زمینه پرورش طیور ندارند مطرح شود، سوالی است کاملاً منطقی که بایستی پاسخ آن را دریافت کنند؛ ولی زمانی که این مورد توسط کسانی که بعضاً عنوان دکتر  یا مهندس را با خود یدک می کشند و بدون هیچگونه دلیل علمی  یا مسئولیت مدنی ایجاد شک و شبه می کند، باید به نحوه پرسش آنها شک و تردید داشت!

اینان نه تنها مصرف کنندگان را دچار سردرگمی می کنند، بلکه ما را هم دچار حیرت می کنند که چگونه این افراد در پست های دولتی گمارده می شوند؟ واقعاً ملاک انتخاب چیست؟ بگذری.

و اما مساله هورمون ها:

آنچه که به طریق علمی ثابت شده این است که بطور طبیعی انسان، دام، طیور، آبزی و . به دلیل نیاز پروسه های فیزیولوژیکی بدن هورمون هایی مانند تستوسترون، پروژسترون و استروژن (Tostosterone,Progesterone,and Estrogen) را تولید و ترشح می کنند.

وجود این هورمون ها برای رشد اندام ها، بافت ها و همچنین تولید مثل مورد نیاز هستند. کما اینکه به دلایل فیزیولوژیکی اگر فردی تولید هورمون های ذکر شده اش کافی نباشد، بنابه توصیه پزشک متخصص مصرف آنها توصیه می شود و عادی ترین روش مصرف در درمان نازایی و یا جلوگیری از آبستنی است.

اصولاً هورمون ها از نظر شیمیایی به دو دسته استروئیدها (Steroids ) و پروتئین ها (Proteins) تقسیم بندی می شوند.

1- هورمون های استروئیدی که بهترین مثال آن در انسان قرص های جلوگیری از آبستنی است، وقتی که همراه غذا وارد سیستم گوارشی می شوند، فعالیت خود را شروع می کنند و در بیشتر مواقع حتی بعد از خروج از سیستم گوارشی هنوز فعالند.

2- پروتئین ها: اینگونه هورمون ها بر خلاف دسته اول در صورتی که همراه غذا وارد سیستم گوارشی شوند، بعد از ورود به معده در انسان یا پیش معده (Proventriculus) در طیور شکسته شده و به عبارتی اگر به صورت خوراکی مصرف شوند، به دلیل از دست دادن شکل شیمیایی خود قادر به عملکرد هورمونی خاص خود نیستند. بهترین مثال این گروه هورمون انسولین است که برای درمان بیماران قند خون استفاده می شود و آن هم فقط به صورت تزریقی!

حال اگر بخواهیم برای رشد سریع تر و یا تولید بیشتر در طیور هورمون استفاده کنیم، بایستی حداقل هر 2 روز یک بار، عمل تزریق صورت گیرد. از آنجا که واحد های پرورشی طیور بطور متوسط برای گوشتی حدود 20000 قطعه و تخمگذار 50000 قطعه است، امکان گرفتن تک تک آنها و تزریق روزانه امری غیر ممکن است؛ از طرف دیگر هزینه بسیار بالای هورمون ها مانع بعدی استفاده آنهاست. از دو مورد فوق بگذریم، طیور نیازی به مصرف هورمون ندارند و این امر در هیچ کشوری انجام نمی شود.

مجدداً یادآور می شوم که با پیشرفت های علم تغذیه، ژنتیک و شناخت بهتر از عوامل بیماری زا و نحوه جلوگیری از آنها توانسته ایم در رشدسریع و تولید مناسب طیور قدم های موثری برداریم و به شما اطمینان می دهیم که هیچگونه هورمونی در تولید گوشت و تخم مرغ توسط پرورش دهندگان طیور در ایران استفاده نشده است!

بنابراین اگر به تولید کنندگان زحمتکش دست یاری نمی دهید، پای آنها را نکشید و سعی در افزایش واردات بی رویه اینگونه تولیدات با ارزش پروتئینی نداشته باشید که همگی می دانیم در آن صورت چه کسانی سود خواهند برد!

نتیجه گیری اخلاقی این نوشتار این که شایعه استفاده از هورمون های رشد در تغذیه و پرورش طیور، فقط ساخته و پرداخته ذهن معلول عالمان بی علم است و بس!/

منبع: خبرگزاری ایانا

مدتی است که در کشورمان بحث بر سر آنفلوانزا به ویژه پس از پاندمی استان کرمان بالا گرفته است . آنفلوانزایی که در بین مردم با اسامی مختلف چون آنفلوانزای خوکی و یا با نام سویه های آن مانند H1N1 دهن به دهن می گردد . واقعا آنفلوانزا چیست ؟ انواع آن کدام است ؟ و چه بایستی کرد

بیماری آنفلوآنزا در اصل،به تب نزله ای حاد و به شدت واگیر دار در انسان و حیوانات مختلف اشاره دارد. این بیماری تنفسی توسط ویروسی از خانواده اورتومیکسو ویریده(Orthomyxoviridae) ایجاد می شود. ویروس های این خانواده در دستگاه تنفس ، گوارش و اعصاب جایگزین میشود .

طبقه بندی ویروس های آنفلوآنزا

ویروس های آنفلونزا بر اساس پروتئین های موجود در ساختمان ، در دو گروه زیر طبقه بندی می شوند:

1- ویروس های آنفلوآنزای گروه Bو A

2- ویروس های آنفلوآنزای گروه C

ویروس های گروه B و C به طور عمده از انسان جدا می شوند و ویروس آنفلوآنزای A باعث بروز بیماری در طیف وسیعی از میزبانها ( مانند انسان ها ، حیوانات و پرندگان) میشود.

از جهت بیماریزایی، ویروس آنفلونزا شامل دو گروه اصلی زیر می باشد:

.گروه اول شامل ویروس های آنفلوآنزای با قدرت بیماریزایی نه چندان زیاد(non-Highly Pathogenic Avian Influnza;nHPAI)که تلفات مربوط به این گروه زیر 75 درصد می باشد.

این گروه خود شامل 3 دسته : الف - غیر بیماریزا : Non-Pathogenic AI ب - NPAI دارای قدرت بیماریزایی کم Pathogenic AI;LPAI Low و ج – دارای قدرت بیماریزایی متوسط Mild Pathogenic AI;MPAI می باشد.

. گروه دوم ویروس های آنفلوآنزا با قدرت بالا( HPAI) می باشند که دارای تلفات بالای 75 درصد هستند. بیماری حاصل از این گروه ، از واگیرترین ، مهمترین وکشنده ترین بیماریهای صنعت طیور به حساب می آید.

آنفلوآنزای خوکی بیماری تنفّسی خوک‌ها است که از ویروس آنفلوآنزای نوع «A» نشأت می‌گیرد. ویروس آنفلوآنزای خوکی (SIV) به بیماری آنفلوآنزایی اشاره دارد که توسط اورتومیکسوویروس‌هایی ایجاد می‌شود که در میان خوک‌ها بوم‌گیرهستند.

آنفلوآنزای خوکی یک بیماری ویروسی است که معمولاً خوک را مبتلا می‌کند امّا هرساله مواردی از ابتلای انسان به این بیماری، به ویژه از راه تماس با این جانور، گزارش می‌شود.

این بیماری در انسان از طریق تماس با فرد مبتلا نیز سرایت می‌کند و نشانه‌های معمول آن تب، سرگیجه، خشکی مفصل‌ها، حالت تهوع و در موارد پیشرفته، بیهوشی و مرگ است.

موارد انسانی آنفلوآنزای خوکی ابتدا بیشتر در افرادی رخ می‌داد که در فاصلهٔ نه چندان دوری در نزدیکی خوک‌ها به‌سر می‌برند اما الان ویروس از انسانی به انسان دیگر نیز سرایت می کند .

علایم بیماری

علائم آنفلوآنزای خوکی در میان انسان‌ها به آنفلوآنزای انسانی شباهت دارد. این علائم شامل تب، سرفه، گلودرد، سردرد، احساس سرما و خستگی می باشد.

برخی از افراد نیز پس از مبتلا شدن به این بیماری دچار اسهال و استفراغ می‌شوند. به علت این شباهت ها پزشکان قادر به تشخیص قطعی آنفلوآنزای خوکی نیستند، و تشخیص قطعی آن فقط با انجام تست لابراتواری ممکن است.

۴ علامت اصلی تب بالای ۳۸ درجه، سردرد، گلودرد و سینه درد و سرفه از علائم اصلی این بیماری هستند که اگر کسی ۲ تا ۳ علامت ذکر شده را داشته باشد مشکوک به بیماری آنفلوآنزای نوع A است. اسهال، استفراغ، تهوع، کوفتگی عضلات، عطسه و آبریزش بینی از علائم فرعی این بیماری است که چنانچه با ۲ تا ۳ علامت اصلی همراه باشد فرد مشکوک به این بیماری است.

با وجود توضیحات بالا در نظر داشته باشید که همیشه پیشگیری مهمترین کار در مقابله با شیوع بیماریها در جهت عدم ابتلاست و آنفلوانزا نیز از این قاعده مستثنا نیست .

پیشگیری :

آنفلوآنزا از راه سرفه، عطسه و تماس با اشیای آلوده به ویروس و تماس دهان و بینی یا چشم خود منتقل می‌شود. ویروس از راه فراورده‌های خوراکی و خوردن گوشت منتقل نمی‌شود. آنفلوآنزا بیشترین سرایت‌پذیری را در ۵ روز اول بیماری دارد که در بچگی این دورهٔ انتقال تا ۱۰ روز هم می‌تواند طول بکشد. تشخیص بیماری با نمونه‌گیری در این ۵ روز میسر است.

پیشگیری از ابتلا

«پیشگیری از ابتلا» با رعایت دستورات پیشگیری از آنفلوآنزا میسر است. این موارد عبارتند از:

• دستان خود را به طور مرتب با آب و صابون و یا محلولهای ضدعفونی حاوی الکل بشویید، مخصوصا زمانی که عطسه یا سرفه می‌کنید و یا وقتی که از بیرون به خانه باز می‌گردید.

• ضدعفونی سطوح داخلی خانه با محلولهای حاوی کلر در کاهش احتمال انتقال بیماری موثر است.

• از تماس نزدیک با حیوانات و یا انسان‌هایی که آلوده هستند بپرهیزید.

• فاصله گرفتن از اجتماعات عمومی در محیط هایی که احتمال می رود ویروس در آنجا شایع باشد نیز توصیه می شود.این اقدام با توجه به درصد و میزان شیوع این بیماری در شهر و کشور مربوطه می باشد.

• از دست زدن و تماس با اشیا و سطوحی که ممکن است آلوده باشند، مخصوصاً در اماکن عمومی به شدت بپرهیزید (مانند بوسیدن ضریح‌های اماکن مذهبی، دست زدن به میزهای کافی شاپ‌ها و رستوران‌ها، دستگیره درب وسائل حمل و نقل عمومی، نرده‌ها و …).

• از دست زدن به دهان، بینی و چشمان خود بپرهیزید.

• در صورتی که خود مشکوک به ابتلا به آنفلوآنزا هستید، حتماً هنگام عطسه و سرفه جلوی دهان و بینی خود را بگیرید. اگر دستمال به همراه ندارید، هنگام عطسه یا سرفه قسمت داخلی آرنج خود را در برابر دهان و بینی بگیرید تا دستانتان آلوده نشوند.

• هر فردی که دچار علایم شبه‌آنفلوآنزا شامل تب ناگهانی، سرفه و دردهای عضلانی شد باید از رفتن به سرکار و استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی پرهیز کرده و سریعاً به پزشک مراجعه کند.

• از فرد مبتلا به آنفلوآنزا باید حدود ۱ تا ۲ متر فاصله گرفت.

توصیه‌های لازم

• در صورتی که خود مشکوک به آنفلوآنزا هستید هنگام عطسه و سرفه جلوی دهان و بینی خود را با دستمال بگیرید و اگر دستمال همراه ندارید جلوی دهان و بینی خود را با آستین پیراهن خود بپوشانید و سریعاً به نزدیکترین مرکز بهداشتی درمانی و یا بیمارستان مراجعه کنید.

• اگر با کسی در تماس هستید که سرما خورده است از دست دادن، در آغوش گرفتن و روبوسی با وی خودداری نمایید.

• ویروس آنفلوآنزا در محیط اطراف و اماکن عمومی وجود دارد و تماس با سطوحی مانند دستگیره اتوبوس و تاکسی، صفحه کلید کامپیوتر و . به راحتی شما را آلوده می کند. اگر دستان خود را به دستگیره درب یا اتوبوس و یا اشیای احتمالاً آلوده زده اید آن را هرگز به دهان، بینی یا چشم خود نزنید.

پیشگیری از عفونت

برای «پیشگیری از عفونت» با ویروس آنفلوآنزای A هر یک از داروهای اوسلتامیویر یا زانامیویر توصیه شده است. دوره درمان پروفیلاکسی دارویی تا ۱۰ روز پس از یک تماس مشخص با مورد قطعی دورهٔ آنفلوآنزای خوکی توصیه می‌شود.

افراد پرخطر در معرض این بیماری و حتی در معرض مرگ

افراد بالای ۶۵ سال، بچه‌های زیر ۵ سال، ن حامله به علت اینکه در ۳ ماهه دوم و سوم حاملگی سیستم ایمنی ضعیفی دارند، افراد دچار نقص سیستم ایمنی و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند آسم، دیابت و بیماری‌های قلبی و عروقی از جملهٔ این افراد هستند که چنانچه با علائم اصلی و فردی همراه باشند باید سریعاً به پزشک مراجعه کنند.

به دو فیلم زیر توجه نمایید :

فیلم اول در خصوص راههای پیشگیری از آنفلوانزا را از  اینجا   با کلیک روی تصویر زیر مشاهده کنید .

و فیلم دوم دررابطه با شایعات پیرامون شیوع بیماری در زمستان 94 در کشوررادر اینجا و با کلیک روی تصویر زیرمشاهده کنید .